روانشناسی بالینی چیست؟
تمرکز روانشناس بالینی مطالعه، تشخیص و درمان بیماران مبتلا به بیماری‌های روانی و سایر مشکلات روان‌شناختی است. کار این درمانگر رفتار معمولی و غیرعادی را در بر می‌گیرد. شاید روانشناس بالینی مشخصا درمان نکند اما آن‌ها با انجام و تفسیر معاینات روان‌شناختی به تشخیص و درمان بیماری‌های سلامت روان کمک می‌کنند.
روانشناسی بالینی روی چه چیزی تمرکز دارد؟
افراد در هر سنی و همه زمینه‌های زندگی می‌توانند درمان سلامت روان را از روانشناسی بالینی دریافت کنند. تکنیک‌ها و روش‌ها ممکن است از یک تمرین ساده تا روش موثر دیگر تغییر کند. روانشناسان بالینی با ارزیابی سلامت روان مراجعان از طریق آزمون و روش‌های روان‌شناختی راه‌حل‌های مناسب ارائه می‌دهند.
وظایف اصلی روانشناسان بالینی
ارزیابی
درمانگر بالینی با شیوه‌ای مشابه عملکرد پزشکان برای بهبود سلامت جسمی هنگام بازیابی سلامت روان کار می‌کنند. آن‌ها ابتدا باید مشکل و علت اصلی را پیدا کنند. بنابراین باید گفت درمانگر بالینی برای پیدا کردن علت بیماری روان مراجع را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.
مداخله
رواننشای بالینی ممکن است برای ارزیابی مراجع از چندین استراتژی مختلف استفاده کند. درواقع درمان بدون در نظر گرفتن روش انتخابی ابتدا به چندین جلسه گفتگو نیاز دارد. سپس درمانگر مداخله روان‌شناختی را بر اساس آن‌چه ارزیابی‌ها نشان داده پیشنهاد می‌کند.
مشاوره
روانشناسان بالینی علاوه‌بر تشخیص بیماری سلامت روان اغلب با سایر ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی و سازمان‌ها در تعامل است. معمولا پروژه‌های سلامت روان بر اساس تجربیات گروه مختلفی از درمانگران روانشناسی انجام می‌شود.
تحقیق
در روانشناسی بالینی درمانگر اغلب زمان خود را با مراجع می‌گذراند. او در مورد جدیدترین تحقیقات با مراجع حرف می‌زند.
رواشناس بالینی چه مشکلاتی را بررسی می‌کند؟
روانشناسان بالینی می‌توانند به افراد، زوج‌ها، خانواده‌ها از هر قوم، فرهنگ و اجتماعی خدمات ارائه دهند. در واقع روانشناسان بالینی با گروه‌ها و جوامع برای رسیدگی یا پیشگیری از مشکلات کار می‌کنند و در سازمان‌ها، موسسات و جوامع برای افزایش اثربخشی و رفاه افراد مداخله خواهد کرد. برخی از مشکلاتی که روانشناسان بالینی باید بررسی کنند عبارت اند از:
- اختلالات خلقی مانند اختلال افسردگی و دوقطبی
- اختلالات اضطرابی مانند فوبیا
- اختلالات مصرف مواد
- اختلالات مرتبط با استرس مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- مشکلات زناشویی و خانوادگی
- اختلالات کودکان مانند اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی (ADHD)
