اصطلاح افسردگی آتیپیک (به انگلیسی: Atypical Depression) در اواخر دهه ۱۹۵۰ مورد استفاده قرار گرفت.
روانپزشکان پی بردند که برای برخی از بیماران دچار افسردگی ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای موثر نیستند، اما مونوآمید اکسید ها (MAOI) می توانند جایگزین مناسبی برای درمان این اختلال باشند.
این اختلال دارای علائم خاصی است که آن را از سایر اختلالات افسردگی متمایز کند. بسیاری از اشخاص مبتلا به این اختلال از علائم جسمی شکایت دارند. آنان اغلب احساس سنگینی در بازوها و پاهایشان می کنند. تمایل به پرخوابی و پرخوری دارند. این افراد هنگام غروب خلقشان پایین می آید و نسبت به طرد شدن بسیار حساس هستند. بسیاری از این اشخاص دچار فوبیا ، پانیک یا سندرم پیش از قاعدگی هستند.
برعکس سایر اختلالات افسردگی، وقایع مثبت زندگی در روحیه مبتلایان به این اختلال تاثیرگذار بوده و می تواند باعث بهبود فرد شود. اختلال افسردگی آتیپیک در زنان سه برابر بیشتر از مردان شایع است.
علائم اختلال افسردگی آتیپیک
برخی از علائم اختلال افسردگی آتیپیک، همانند علائم سایر اختلالات افسردگی است:
- عدم احساس لذت
- غمگین بودن
- احساس بی قراری یا اضطراب
- افکار مرگ یا خودکشی
- مشکل در تمرکز و حافظه یا تصمیم گیری
- احساس نا امیدی، بی ارزشی یا گناه
هر چند اختلال افسردگی آتیپیک با علائم دیگری نیز مشخص می شود از جمله:
- افزایش اشتها و افزایش وزن
- حساسیت زیاد به طرد شدن
- خواب زیاد
