درمان

برای دیدن فیلم “دروغی بزرگ به نام هیپنوتیزم سریع” لطفا وارد لینک آپارات زیر شوید. https://www.aparat.com/v/kan3876

اختلال افسرده خویی یا افسردگی مزمن (به انگلیسی: Persistant depressive disorder) با دیس تایمی نیز شناخته می شود. به عبارت دیگر این افراد سالهاست که با مشکلاتی همچون، خلق پایین، احساس خستگی، نامیدی، اشکال در تمرکز و مشکلاتی در اشتها و خواب روبرو هستند. هرچند که این علائم شبیه، علائم افسردگی اساسی است ولی تفاوت عمده ای با افسردگی اساسی دارد. تفاوت

کسانی که به اختلال شخصیت اجتنابی دچار هستند، همیشه نگران قضاوت منفی از طرف دیگران هستند. این ترس باعث می شود تا فرد در موقعیتهای اجتماعی، احساس آرامش و راحتی نکند. این افراد از اینکه مورد انتقاد قرار گیرند، بیزارند. بسیار نگران و مضطرب هستند و از اعتماد به نفس پایینی برخوردارند. این افراد در هنگام ابراز

مهمترین ویژگی افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته، ترس از تنها بودن است. اگر به اختلال شخصیت وابسته مبتلا هستید ، ممکن است به دیگران اجازه دهید مسئولیت بخشی از زندگی شما را به عهده گیرند. ممکن است از اعتماد به نفس پایینی برخودار باشید یا تنهایی قادر به انجام برخی از کارها نباشید. شاید نیازهای دیگران

فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته دارای حس خود بزرگ بینی، حق به جانب بودن، استفاده ابزاری از دیگران یا فقدان همدلی است. این افراد نیازمند دریافت تحسین دیگران هستند ولی با دیگران همدلی نمی کنند. این افراد اهمیت بسزایی برای خودشان قائل اند. در مورد موفقیت خود خیال پردازی می کنند و خواهان توجه و تحسین دیگرانند. تصور می

این افراد اغلب به دنبال جلب توجه دیگران هستند. عاشق این هستند که همیشه مرکز توجه دیگران قرار بگیرند و از اینکه دیگران آنها را نادیده بگیرند به شدت مضطرب و ناراحت می شوند. ممکن است از ظاهر خود برای جلب توجه استفاده کنند. آنها می توانند به سرعت احساسات خود را تغییر داده یا در ابراز

اختلال شخصیت مرزی اختلالی است که فرد در روابط بین فردی، احساسات و هویت خویش دچار بی ثباتی است و همچنین دارای رفتارهای تکانشی است. فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است نتواند با احساسات شدید و نوسانات خلقی اش کنار بیاید. شاید در اکثر اوقات دچار احساس پریشانی و اضطراب باشد. برای کنار آمدن با این احساسات ممکن است

شروع این اختلال از دوره کودکی است و اکثرا تا سن بلوغ و بزرگسالی هم نشانه های آن دیده نمی شود. از علامت اصلی آن بی توجهی به قوانین و هنجارهای اجتماعی و عدم ابراز پشیمانی است. در اختلال شخصیت ضد اجتماعی فرد حقوق دیگران را نادیده گرفته یا نقض می کند. رفتارهای فرد مبتلا به اختلال

این اختلال همراه با انزوای اجتماعی و بی تفاوتی نسبت به دیگران است. این افراد اکثرا گوشه گیر هستند و از اجتماع دوری میکنند. آنها به ندرت با افراد دیگر ارتباط میگیرند و بیشتر انسان های درونگرا و خیال پرداز هستند. شاید این افراد از لحاظ عاطفی افرادی سرد و بی عاطفه به نظر برسند.